ಚಂದಿರನ ಅನ್ವೇಷಣೆ

ನಿಲ್ಲು ನೀರೆ ಆಡದೆ
ಕಾಣಲಿ ಚಂದದ ಚಂದಿರ,
ಬೀಸುವ ತಂಗಾಳಿಯ ಸ್ಪರ್ಶಕೆ
ಕಲಕದಿರು ಬಿಂಬವ.

ಮೂಡಿದ ಭಾವನೆಯೊಂದು ಮನದಿ,
ಕೆದಕ ಹೊರಟಿದೆ ಮನಸ ಮಗನ ನಿನ್ನ ಮೊಗದಲಿ,
ಬೇಡುವೆನು ನಿನ್ನ, ನಿಂತು ಸಹಕರಿಸು
ಮತ್ತೆ ಆಡದೆ ಆ ತಂಗಾಳಿಯ ಸುಖಸ್ಪರ್ಶಕೆ

ನೋಡುವ ಹಂಬಲ ಚೆಂದಿರನ ಚೆಲುವ
ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಂಬಲ ಆ ಕಾಂತಿಯ,
ಅನುಭವಿಸುವ ಹಂಬಲ ಆ ಹಾಲ ಬೆಳಕ
ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವ ಹಂಬಲ ಆ ತಿಳಿಗಾಳಿಯ.

ನಿನ್ನ ಮೊಗವದೋ ನನಗೆ ದರ್ಪಣದಂತಿರಲಿ
ನಿನ್ನ ಆವರಿಸಿದೆ ಬೆಳದಿಂಗಳ ಬೆಳಕು,
ಕಂಡ ಚೆಂದಿರನ ಬಿಂಬಿಸೆನ್ನನು ನನಗೆ,
ತಂಗಾಳಿಗು ಓಲದೆ,ಬಿರುಗಾಳಿಗು ಜಗ್ಗದೆ.

ಸುತ್ತ ಕವಿದಿದೆ ಕಡುಗತ್ತಲು
ಜೊತೆಗೆ ಬೆರೆತಿದೆ ಆ ತಿಳಿಬೆಳಕು,
ಸಹಕರಿಸು ನಿನ್ನ ಚಂಚಲತೆಯ ಬಿಟ್ಟು
ದಾರಿ ದೀಪವು ನಿನ್ನ ಮೊಗವದೋ ನನಗೆ.


ನಿಲ್ಲು ನೀರೆ ಆಡದೆ
ಕಾಣಲಿ ಚಂದದ ಚೆಂದಿರ,
ಬೀಸುವ ತಂಗಾಳಿಯ ಸ್ಪರ್ಶಕೆ
ಕಲಕದಿರು ಬಿಂಬವ.

(ಮನಸ ಮಗ:- ನಮ್ಮ ಪುರಾಣಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಚಂದಿರನನ್ನು ಶ್ರೀ ಮಹಾವಿಷ್ಣುವಿನ ಮುಖದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದವನೆಂದು ಹೇಳುತ್ತವೆ
ಅದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆಯಾಗಿ ಬಳಸಿದ್ದೇನೆ)